Quid vero?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;

Cum autem progrediens confirmatur animus, agnoscit ille
quidem naturae vim, sed ita, ut progredi possit longius, per
se sit tantum inchoata.

Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius
aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu
cogitemus.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quid est enim aliud esse versutum? Tum mihi Piso: Quid ergo? Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Sed quot homines, tot sententiae; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Quis hoc dicit?: Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Optime, inquam.: An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Quis negat?: Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
In schola desinis.: Videsne quam sit magna dissensio?

Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Duo Reges: constructio interrete. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Summus dolor plures dies manere non potest? Numquam facies. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.

Nec enim haec movere potest appetitum animi, nec ullum habet ictum, quo pellat animum, status hic non dolendi, itaque in hoc eodem peccat Hieronymus.